Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Duo Reges: constructio interrete. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quae cum dixisset, finem ille. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Ubi ut eam caperet aut quando? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Idque quo magis quidam ita faciunt, ut iure etiam reprehendantur, hoc magis intellegendum est haec ipsa nimia in quibusdam futura non fuisse, nisi quaedam essent modica natura.

Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Id enim natura desiderat.
Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Tubulo putas dicere?: Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Quid iudicant sensus?: At iam decimum annum in spelunca iacet.
Easdemne res?: Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Bork: Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.
Beatus sibi videtur esse moriens.

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Nos commodius agimus. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Prioris generis est docilitas, memoria;

Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus
verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis
bonorum videbatur extremum.

Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius
persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere
censebant;