Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videsne, ut haec concinant? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Duo Reges: constructio interrete.

Moriatur, inquit.: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Tu quidem reddes;: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Verum audiamus.: Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Praeclare hoc quidem.: An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Desideraret enim valitudinem, vacuitatem doloris, appeteret etiam conservationem sui earumque rerum custodiam finemque, sibi constitueret secundum naturam vivere. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.
Quod cum dixissent, ille contra.
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum,
tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam
causam Zenoni desciscendi fuisse.

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
De vacuitate doloris eadem sententia erit.

-, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi.