Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Id est enim, de quo quaerimus. Sed quot homines, tot sententiae; Duo Reges: constructio interrete. Cur haec eadem Democritus? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Pugnant Stoici cum Peripateticis. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Ut pulsi recurrant?: Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
Bork: Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Bork: Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Sed videbimus.: Minime vero, inquit ille, consentit.
Recte, inquit, intellegis.: Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Quibusnam praeteritis?: Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt
in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa
moveor exhedra.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc
atque illuc necesse est.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Conferam avum tuum Drusum cum C. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Comprehensum, quod cognitum non habet? Utilitatis causa amicitia est quaesita. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Bonum patria: miserum exilium. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Suo enim quisque studio maxime ducitur.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Inquit, dasne adolescenti veniam?

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Esse enim, nisi eris, non potes.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;