Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Duo Reges: constructio interrete. At hoc in eo M. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Summus dolor plures dies manere non potest? Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Vos ex his tam dissimilibus rebus non modo nomen unum -nam
id facilius paterer-, sed etiam rem unam ex duabus facere
conamini, quod fieri nullo modo potest.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae
ille diceret?

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Negare non possum. Bork

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

• Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
• Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles.
• Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
• Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.

1. Que Manilium, ab iisque M.
2. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
3. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
4. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
5. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
6. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Si quae forte-possumus.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Idem adhuc;

Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima.