Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Sed haec omittamus;

Etsi dedit talem mentem, quae omnem virtutem accipere
posset, ingenuitque sine doctrina notitias parvas rerum
maximarum et quasi instituit docere et induxit in ea, quae
inerant, tamquam elementa virtutis.

Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum
naturam essent, non dolere;

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Duo Reges: constructio interrete. Cui Tubuli nomen odio non est? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Bork: Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.
Easdemne res?: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Bork: Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Efficiens dici potest.: Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Ergo, inquit, tibi Q.