Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quid vero? Duo Reges: constructio interrete. Ut aliquid scire se gaudeant? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Bork Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid nunc honeste dicit? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Quod equidem non reprehendo; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Quod autem ea, quae ad naturam accommodata et per se assumenda esse dicunt, non adiungunt ad finem bonorum, desciscunt a natura et quodam modo sunt non dissimiles Aristonis.

Bork: At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Primum divisit ineleganter;: Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.
Bork: Quos qui tollunt et nihil posse percipi dicunt, ii remotis sensibus ne id ipsum quidem expedire possunt, quod disserunt.
Ut pulsi recurrant?: Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Moriatur, inquit.: His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.
Tu quidem reddes;: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Explanetur igitur.
Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur
inter principes civitatis, P.

Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc
philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent
sententiae.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.