Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Atqui si, ut convenire debet inter nos, est quaedam
appetitio naturalis ea, quae secundum naturam sunt,
appetens, eorum omnium est aliquae summa facienda.

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat
saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Duo Reges: constructio interrete. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Si enim ad populum me vocas, eum. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Si longus, levis dictata sunt. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Efficiens dici potest.
An hoc usque quaque, aliter in vita?
Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Bork: Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Bork: Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Venit ad extremum;: Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Bork: Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Quam ob rem utique idem faciunt, ut si laevam partem neglegerent, dexteram tuerentur, aut ipsius animi, ut fecit Erillus, cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent.