Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Suo genere perveniant ad extremum; Duo Reges: constructio interrete. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Hoc non est positum in nostra actione. Stoici scilicet. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Si enim ad populum me vocas, eum. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Minime vero, inquit ille, consentit. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Dixerit hoc idem Epicurus, semper beatum esse sapientem-quod quidem solet ebullire non numquam -, quem quidem, cum summis doloribus conficiatur, ait dicturum: Quam suave est! quam nihil curo!;

Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum
simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum
rerum appetendarum.

[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse
heredem Q.

Si longus, levis;
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

Bork: Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.
Erat enim Polemonis.: Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Bork: Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?
Bork: Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.
Si longus, levis.: Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Sed quod proximum fuit non vidit. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.