Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ea possunt paria non esse. Ego vero isti, inquam, permitto. Duo Reges: constructio interrete. Vide, quaeso, rectumne sit. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Recte dicis;: An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Quibusnam praeteritis?: Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Bork: Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
Venit ad extremum;: Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Quis hoc dicit?: A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.

Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.
Is cum arderet podagrae doloribus visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris et tristis exiret, Mane, quaeso, inquit, Charmide noster;

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Pauca mutat vel plura sane; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.

Nam ut peccatum est patriam prodere, parentes violare, fana
depeculari, quae sunt in effectu, sic timere, sic maerere,
sic in libidine esse peccatum est etiam sine effectu.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum
permansurum, quod fragile et caducum sit?

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia, quae prima natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent.

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quippe: habes enim a rhetoribus; Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Odium autem et invidiam facile vitabis.