Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Duo Reges: constructio interrete. Bonum patria: miserum exilium. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quare conare, quaeso.

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra.

Sullae consulatum?: Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Bork: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Pollicetur certe.: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Bork: Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Memini vero, inquam;: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Bork: Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Bork Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Non risu potius quam oratione eiciendum?

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in
sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate
autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam
videntur sequi;