Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Duo Reges: constructio interrete. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Non semper, inquam;
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Bork: Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Ita credo.: Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti;
Bork: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Bork: Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Numquam facies.: Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
Bork: Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Quae est quaerendi ac disserendi, quae logikh dicitur, iste vester plane, ut mihi quidem videtur, inermis ac nudus est.
Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quare attende, quaeso. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Cognitio autem haec est una nostri, ut vim corporis animique norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis ipsis perfruatur.

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus
tanta praestantia?

Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si
imperes quod facere non possim.