Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Prioris generis est docilitas, memoria; Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Duo Reges: constructio interrete. Ita prorsus, inquam; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Quod quidem nobis non saepe contingit. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Ubi ut eam caperet aut quando?
Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;
Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Quis Aristidem non mortuum diligit?
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Nos cum te, M. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Hic ego: Etsi facit hic quidem, inquam, Piso, ut vides, ea,
quae praecipis, tamen mihi grata hortatio tua est.

Et quoniam haec deducuntur de corpore quid est cur non recte
pulchritudo etiam ipsa propter se expetenda ducatur?

Stoici scilicet.: Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
Sumenda potius quam expetenda.: Urgent tamen et nihil remittunt.
Verum audiamus.: Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Recte, inquit, intellegis.: Sed haec omittamus;
Quare attende, quaeso.: Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Pollicetur certe.: Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.