Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae sequuntur igitur? Tenent mordicus. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Duo Reges: constructio interrete. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Est, ut dicis, inquit; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?

Sensibus enim ornavit ad res percipiendas idoneis, ut nihil
aut non multum adiumento ullo ad suam confirmationem
indigerent;

Is enim percontando atque interrogando elicere solebat eorum
opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii
respondissent, si quid videretur, diceret.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.

Bork: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Eam stabilem appellas.: Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Quid Zeno?: Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Bork: Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Bonum liberi: misera orbitas.: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Hos contra singulos dici est melius.
Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;

Cum autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque concluderent.