Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Videsne quam sit magna dissensio? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Sed ille, ut dixi, vitiose. Istic sum, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.

Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Nihil ad rem! Ne sit sane; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

1. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
2. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
3. Murenam te accusante defenderem.
4. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
5. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
6. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Praeteritis, inquit, gaudeo. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Nam quid possumus facere melius?

Tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor et
scientiae, ut nemo dubitare possit quin ad eas res hominum
natura nullo emolumento invitata rapiatur.

Quae duo sunt, unum facit.

Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;

Hunc vos beatum;

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Tria genera bonorum;

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Bork

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

• Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
• Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
• Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
• Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
• Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.