Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Quo modo igitur evenit, ut hominis natura sola esset, quae
hominem relinqueret, quali oblivisceretur corporis, quae
summum bonum non in toto homine, sed in parte hominis
poneret?

Nam quid possumus facere melius?

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

An hoc usque quaque, aliter in vita?
Verum hoc idem saepe faciamus.
Age sane, inquam.
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Inest in eadem explicatione naturae insatiabilis quaedam e cognoscendis rebus voluptas,in qua una confectis rebus necessariis vacui negotiis honeste ac liberaliter possimus vivere.

Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Non est igitur voluptas bonum. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.

Tu quidem reddes;: Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Poterat autem inpune;: Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Bork: Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
Qui convenit?: Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Itaque fecimus.: Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?