Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Duo Reges: constructio interrete. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ille igitur vidit, non modo quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Quod nisi ita efficitur, quae Theophrastus de fortuna, de
dolore, de cruciatu corporis dixit, cum quibus coniungi
vitam beatam nullo modo posse putavit, vereor, ne vera sint.

Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne
fusi hostes.

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Res enim concurrent contrariae.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Bork: Quod totum contra est.
Non igitur bene.: Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Erat enim Polemonis.: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quis hoc dicit? Quis istud, quaeso, nesciebat?

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Sed tamen intellego quid velit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Et quidem, inquit, vehementer errat; Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.