Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Age, inquies, ista parva sunt. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Nos commodius agimus. Duo Reges: constructio interrete. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Itaque his sapiens semper vacabit. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
Nam quid possumus facere melius?
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quid enim possumus hoc agere divinius? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Istic sum, inquit. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Bork: Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Bork: Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
At certe gravius.: Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
Moriatur, inquit.: Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.
Sed fortuna fortis;: Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo
sint.

Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet,
non quo modo efficiatur concludaturque ratio tradit, non qua
via captiosa solvantur ambigua distinguantur ostendit;